[ Frank Deux, Nov ´2001 ]

1. Tau Wiehnachen kreeg ick ein Sägelschipp,
   dat wör ein plietschken Kraom.
   Dor stünd up Stürbord Sankt Nikolaus.
   Dat passt doch nich tausaom'.
   Ick dachde, dor is do-och wat verkehrt.
   lck wör ei-ein bittke-en dull.
   Wat heff Chriskindken mi dor bescheert?

   Ick wüss nich, wat dat schult, wat dat schull!

   Ein Seimann wör uus Sankt Nikolaus,
   dat wör mi noch nich klor.
   Ein Seimann wör uus Sankt Nikolaus,
   

   dat is ganz sicher wohr.

2. Uus Mam' sä: „Kiek di dat richtig an!
   Dor heff hei wirklich staohn.
   Hei wör sogor uck dei Stü-ürmann
   up ein'n ganz groten Kaohn!
   Hei fäuerde henn mit sien Sägelschipp
   un wör vä-äl Daoge up Sei
   un brochde för arme-e Lüe wat mit,

   un nich blos för ein oder twei oder drei."   Ein Seimann ...

3. Nu freide ick mi aower't Sägelschipp
   un wör uck nich mehr dull.
   Weil Nikolaus ei-ein Seimann wör,
   wüss ick nu, wat dat schult.
   Ick settde mien Schipp in'ne Baodewan'n
   un pußde, so hart as ick kunn.
   Sankt Ni-klaus har't Stür we-er in sien' Han'n.

   So spälde ick woll 'ne Stun'n, woll twei Stun'n.!

   Ein Seimann wör uus Sankt Nikolaus,
   dat is mi endlich kloor.
   Ein Seimann wör uus Sankt Nikolaus,
   

   dat is ganz sicher wohr.